1. RAB'bin
Tapınağı'nın baş görevlisi İmmer oğlu Kâhin Paşhur, Yeremya'nın böyle
peygamberlik ettiğini duyunca,
2. onun
dövülüp RAB'bin Tapınağı'nın Yukarı Benyamin Kapısı'ndaki tomruğa vurulmasını
buyurdu.
3. Ertesi
gün Paşhur kendisini tomruktan salıverince, Yeremya ona, "RAB sana Paşhur
değil, Magor-Missaviv adını verdi" dedi,
4. "RAB
diyor ki: 'Seni de dostlarını da yıldıracağım. Dostlarının düşman kılıcıyla
düştüğünü gözlerinle göreceksin. Bütün Yahuda'yı Babil Kralı'nın eline teslim
edeceğim; onları Babil'e sürecek ya da kılıçtan geçirecek.
5. Bu
kentin bütün zenginliğini -ürününü, değerli eşyalarını, Yahuda krallarının
hazinelerini- düşmanlarının eline vereceğim. Hepsini yağmalayıp Babil'e
götürecekler.
6. Sana
gelince, ey Paşhur, sen de evinde yaşayanların hepsi de Babil'e sürgüne
gideceksiniz. Sen de kendilerine yalan peygamberlik ettiğin bütün dostların da
orada ölüp gömüleceksiniz.'"
7. Beni
kandırdın, ya RAB,
Ben de
kandım.
Bana üstün
geldin, beni yendin.
Bütün gün
alay konusu oluyorum,
Herkes
benimle eğleniyor.
8. Çünkü
konuştukça feryat ediyor,
Şiddet
diye, yıkım diye haykırıyorum.
RAB'bin
sözü yüzünden bütün gün yeriliyor,
Gülünç
duruma düşüyorum.
9. "Bir
daha onu anmayacak,
O'nun
adına konuşmayacağım" desem,
Sözü
kemiklerimin içine hapsedilmiş,
Yüreğimde
yanan bir ateş sanki.
Onu içimde
tutmaktan yoruldum,
Yapamıyorum
artık.
10. Birçoklarının,
"Her yanda dehşet!
Suçlayın!
Suçlayalım onu!" diye fısıldaştığını duydum.
Bütün
güvendiğim insanlar düşmemi gözlüyor,
"Belki
kanar, onu yeneriz,
Sonra da
öcümüzü alırız" diyorlar.
11. Ama
RAB güçlü bir savaşçı gibi benimledir.
Bu yüzden
bana eziyet edenler tökezleyecek,
Üstün
gelemeyecek,
Başarısızlığa
uğrayıp büyük utanca düşecekler;
Onursuzlukları
sonsuza dek unutulmayacak.
12. Ey
doğru kişiyi sınayan,
Yüreği ve
düşünceyi gören Her Şeye Egemen RAB!
Davamı
senin eline bırakıyorum.
Onlardan
alacağın öcü göreyim!
13. Ezgiler
okuyun RAB'be!
Övün
RAB'bi!
Çünkü
yoksulun canını kötülerin elinden O kurtardı.
14. Lanet
olsun doğduğum güne!
Kutlu
olmasın anamın beni doğurduğu gün!
15. "Bir
oğlun oldu!" diyerek babama haber getiren,
Onu
sevince boğan adama lanet olsun!
16. RAB'bin
acımadan yerle bir ettiği
Kentler
gibi olsun o adam!
Sabah
feryatlar,
Öğlen
savaş naraları duysun!
17. Çünkü
beni anamın rahminde öldürmedi;
Anam
mezarım olur,
Rahmi hep
gebe kalırdı.
18. Neden
ana rahminden çıktım?
Dert,
üzüntü görmek,
Ömrümü
utanç içinde geçirmek için mi?